Satürn'ün Buzlarla Kaplı Uydusu Rhea

Rhea, Satürn'ün uydularından birisidir. 1672 yılında İtalyan astronom Giovanni Cassini tarafından keşfedilmiştir. Büyüklük açısından gezegenin Titan'dan sonraki en büyük uydusudur. Gezegenin tüm uyduları arasında 21. sırada yer alır. Rhea Güneş sistemindeki en yoğun kraterli bölgeye sahip olan uydudur. Bilinen en eski yüzeylerden birine sahiptir. Son bir milyar yılda çok az değiştiği tahmin edilen Rhea'nın kraterleri o kadar eskidir ki; kenarları daha yeni olanlarla birleşmiş olduğundan, artık yuvarlak görünmemektedir.

Rhea ismini mitolojiden almıştır. Yunan mitolojisene göre Rhea, Gaia ve uranüs'un kızı, kronos’un karısıdır. Dağlık bölgelerin tanrıçası olarak bilinir. Olimpos Dağı'nda yaşamamasına rağmen, Zeus ve Hera da dahil olmak üzere Hestia, Hades, Demeter ve Poseidon gibi birçok tanrı ve tanrıçanın annesidir.

Rhea, çok düşük yoğunluklu buzlu bir yüzeye sahiptir. Yüzeyindeki buzlu yapı toplam kütlesinin neredeyse üçte birini oluşturur. Çoğunlukla su buzundan meydana gelen uydunun, yaklaşık %25'inin kaya ve metalden oluştuğu düşünülmektedir. Rhea'daki sıcaklık güneş ışığında -174 ° C ile gölgede -220 ° C arasında değişir.

Rhea, Satürn'ün diğer buz yüzeye sahip olan uyduları Dione ve Tethys'ten daha yoğun bir şekilde kraterlidir. Rhea’nın yüzey özellikleri kraterlerin yoğunluğuna göre iki farklı jeolojik alana ayrılabilir. İlk alan, çapı 40 kilometreden daha büyük olan kraterleri içerir. Bu kraterlerin en büyüğü İzanagi'dir. 225 km çapındadır. Kutuplarında ve ekvator bölgesinde yer alan ikinci alandaki kraterlerin çapı 40 kilometreden küçüktür. Krater boyutundaki benzer farklılıklar Mimas ve Dione'de de bulunabilir.

Ayrıca, Rhea’nın yörüngesi Satürn’e ortalama 527.040 km uzaklıktadır, Satürn’ün diğer uydularına göre daha uzak bir yörüngede hareket etmektedir. Bu durum sonuç olarak, Satürn'ün çekim etkisinden daha az etkilendiğini ve buna bağlı olarak yüzeyinde neden düz ovaların yer almadığını açıklamaktadır.

Rhea’nın oldukça ince ve çok az miktarda oksijen içeren bir atmosferi bulunuyor. Oksijen Dünya'da bulunandan yaklaşık 5 trilyon kat daha az yoğundur. Uydunun yüzeyi, Satürn'ün manyetosferinden gelen iyonlarla etkileşime geçtiğinde oksijen açığa çıkabilir. Karbondioksitin varlığı konusunda iki farklı görüş vardır. İlki oksijenle benzer bir etkileşimden kaynaklanıyor olabileceği yönündedir. İkincisi ise tıpkı kuyrukluyıldızlardaki gibi kuru buzdan kaynaklanıyor olabileceği şeklindedir.